İnsan bünyesindeki farklı oluşumlardan biri;"güzellik duygusu"
İlimsel bazda, genel olarak görülen ; bu duygu temasının, ayna karşısında görülen yapının araştırmasına gitmekten öteye geçmemesidir. Peki, güzellik duygusu nasıl vuku buluyor? Görüntüden uzaklaşıp, işin mahiyetine dönüş (araştırmaların teksellikten uzaklaşmasını sağlamak)neden yapılmamaktadır?
Güzellik duygusu dediğimiz oluşumun bir renk cümbüşü yarattığı barizdir bu bağlamda her oluşum farklı farklı mütalaa edilebilir. İnsan yaşamında yer eden, önem teşkil eden yemek-içmek-cinsel istekler..v.s…bunların ötesinde kalan ulvi bir oluşum; “güzellik”… müzik, sanat, edebiyat,,, hep bu duygunun baskınlığıyla ses bulur ve içgüdüsel olarak her türlü oluşumda güzel olanın yapılmasını sağlamak genel olarak yüz yüze gelinenin aynı paralellikte olmasını sağlar…
Güzelliğin ortaya koyduğu cemalle, güzelliğin içinde barındırdığı değerlerin(ya da tam tersi) birleşimi muhteşem ötesi bir duruma tekabül eder. Zorlu ufuklara yaklaşmaya çalışan ruhun, güzelliği keşfi beraberinde bütünselliğiyle ahenkli bir oluşuma merhaba demesini sağlar…meşakkatli bir yola tırmanmaya çalışan yapının, bu yolun donanımının denetim mekanizması içerisinde ve bu mekanizmanın yolu arşınlarken geriye dönüş sağlamaması için terbiye ana merkezli gözetim altında tutulması gerekmektedir! (denetimsiz oluşum güzelliğin cılızlaşmasını sağlar ve bir zaman sonra vasat bir hal almasını)
Agnia -- 27.04.2008 - 04:54
Güzelliğe vurgunum ben, ayıp değil ya
O estetik , o işve naz, vurgunum ona
Bir değil bin kere, bin değil yüzbinkere
Saydırma bana gece gece, hayranım sana
Aşığınım pervanenim, baharım, nazlı gelinim
Dantel örgülü mis kokulum, canım
Gönlümün sultanı,
Sen ölümsen de ölürüm senin için
Bilir miydin hakkında böyle düşündüğümü
Ey güzellik! Sonsuzca kaçan
Uzaklaşırken yaklaşan bu latif
Bilinmeyen kokusu, sen güzellik?
Bilir miydin bunca sevdiğimi seni
Peki ya güzel olanı bulup çıkaran gözlerime
Bir iltifat yok mu, küçücük, tatlı bir söz?
Neyse boşver...
Turuncu rengi bir hırka aldım sana
Gözünün yeşiline de uyar hem
Işığına ışık katar, bak şimdiden başladın
Aşkla cıvıldamaya, gecenin bu saatinde
Sibel atasoy
24.04.08 Beylerbeyi
http://agnia.blogcu.com/
xenix -- 27.04.2008 - 11:41
Yazıda da belirttiğiniz gibi sevgili nessuno bütünsel güzellik önemlidir. Bu arada şiirler için çok teşekkürler ikiside harikaydı.
xenix: Bütün; parçaların toplamından büyüktür.
statik -- 27.04.2008 - 12:03
Konu güzellik olunca, akıllara şiirleri, romantikliği çağrıştırdığını farkettim.
Biraz bencilce olabilir,ama benim dizelerim de ;
Ben güzele güzel demem,
Güzel kendini bilmeyince
Ben güzele güzel demem,
Güzel benim olmayınca.
Güzel günler temennisi ile
9999 -- 27.04.2008 - 12:08
ne guzel anlatmissiniz dizelere akmis..
Sessiz bir bekleyişim BEN
Derin bir anlayışım BEN
Sonsuz bir pınarım BEN
Ne içerde ne dışardayım
Ne yerde ne gökteyim
Her AN burdayım
Bir kalbin çarpışındayım
Bir acının gözyaşındayım
hem tadındayım hem kokusundayım
Ne aranır ne bulunurum
Ben sana BEN diye bakanım
güzelliginle dolarim
Baktığında
Gördüğün olacağım..
düş/16.nisan.2008
narin -- 27.04.2008 - 12:33
Her hali güzel.Ama ben asıl güzelliğin yürekte başladığını düşünüyorum.Kalbini sevmediğim sevemediğim ,kalbinde güzellik yaşatmayan biri dünya güzeli olsa ne yazar...
Kalbinin güzeliği yüzüne yansımış insanlardır beni kendine aşık eden :)
statik -- 28.04.2008 - 11:53
Güzelliğin on par'etmez
Bu bendeki aşk olmasa
Eğlenecek yer bulaman
Gönlümdeki köşk olmasa