hayaletin peşinde

deli bir insana baktığınızda tüm gördüğünüz, onun deli olduğu hakkındaki kendi bilginizin bir yansımasıdır, yani bu onu hiç görmemektir. onu görmek için, onun gördüğü şeyi görmeniz gerekir ve bir delinin gördüğünü görmeye çalışıyorsanız ona varacak tek yol dolaylı yoldur. yoksa sizin kendi görüşleriniz yolu kapatır.

tüm yaşamımı bir hayaletin peşinde harcadım. benim izlediğim hayalet tüm teknolojinin, tüm modern bilimin, tüm batı düşüncesinin temelindeki hayaletti. o, akılcılığın hayaletinden başka bir şey değildi. bu hayaleti buldum ve bir güzel dövdüm.

artık, sonunda başka insanlarında bunların değerini farkedebilecekleri bir dönemdeyiz. benim izlediğim hayaleti eskiden kimse göremiyordu ama sanırım gittikçe daha çok insan görüyor ya da kötü anlarda görüyor gibi oluyor onu. kendisine akılcılık diyen, ama anlamsız ve saçma görünen, en normal günlük şeylerin başka şeylerle ilintisizliği yüzünden hafif kaçıkça gibi görünmesine yol açan o hayaleti. o, yaşamın en büyük amacının, olanaksız olsa bile gene de canlı kalmak olduğunu ilan eden normal günlük varsayımların hayaletidir; öyle ki, büyük zekalar, insanlar daha uzun yaşasınlar diye hastalıkları iyileştirme savaşımı verirler, ama yalnızca deliler neden diye sorar.

uzun yaşamak için uzun yaşanır. başka amaç yoktur. hayaletin dediği budur.

hayaleti döven bi deli hiç

Delişey -- 10.09.2011 - 13:24

hayaleti döven bi deli hiç görmedim:)))

soru mu: dayak yiyen hayalet artık konuşur mu?

Akılcılık

sonsuz -- 11.09.2011 - 11:32

Akılcılığı bırakıp yerine ne konulabilir? Romantizm mi?

sistemler

deli -- 12.09.2011 - 14:19

yönetsel ve kurumsal yapılanmalara da sistem demek doğrudur, çünkü örgütlenmeleri bir makineninkiyle aynı yapısal kavramsal ilişkiler temelinde oluşturulmuşlardır. tüm anlam ve amaçlarını yitirseler de, yapısal ilişkiler sayesinde ayakta kalırlar. insanlar fabrikaya gelir ve tümüyle anlamsız bir işi, soru sormadan, saat sekizden beşe dek yaparlar, çünkü yapı bunun böyle olmasını gerektirmektedir. onların bu anlamsız yaşamı sürdürmelerini isteyen ne bir kötü adam ne de bir ahlaksız herif vardır; yalnızca yapı böyledir ve sistem bunu gerektirir ve kimse, yalnızca anlamsız diye yapıyı değiştirme gibi tehlikeli bir işi üstlenmek istemez.

ama sistem olduğu için bir fabrikayı yıkmak ya da bir hükümete karşı ayaklanmak nedenlere değil de sonuçlara saldırmaktır ve saldırı sadece sonuçlara yönelik olduğu sürece hiçbir değişim olanaklı değildir. asıl sistem, gerçek sistem, var olan sistematik düşünce yapımızdan, akılcılığın kendisinden başka bir şey değildir. bir fabrika yıkılır, ama onu üreten akılcılık bırakılırsa aynı akılcılık hemen başka bir fabrika üretilecektir. sistematik bir hükümet devrimle yıkılır, ama o hükümeti üreten sistematik düşünce kalıpları sağlam kalırsa o düşünce kalıpları daha sonra başka hükümetlerde kendilerini yineleyecektir. sistemler konusunda çok şey söylenmiştir. ama bu konu, hemen hiç anlaşılmamıştır.

Akilcilik yerine romantimmi

bwallace4ever -- 13.09.2011 - 14:09

Akilcilik yerine romantimmi diye sormus sonsuz ve bence bir noktayi kacirmis. Yazida bahsi gecen akilcilik sentetiklesen insan toplumuna yapilan bir vurgudur. Nesnellesen hayatta kalma icgudusunun agizda biraktigi plastik tat. Guzel yazi olmus. Deliriyorum o halde varim :))

bwallace4ever. Aslında

deli -- 18.10.2011 - 12:36

bwallace4ever. Aslında sizin ve delişeyin ve yabancının rahatsız olduğu şey bu hayalet. ama hayaletin nedenlerinden öte sonuçlarını görüyor daha insanlar ve bunlara saldırıyor. görmek yetmez ayrıca.

Doğrudur deli. Pratik hayat

bwallace4ever -- 18.10.2011 - 19:36

Doğrudur deli.
Pratik hayat bir zorunluluk alanıdır. Hayaletler de bu zorunluluktan doğar. İnsan özgür olmamaya mahkum edilmiştir, deniz seviyesinde yaşamaya ...

Çok azı delidir, çok azı stratosferden bakmaya istekli ... Bu katmandan bakan kişi (sizin deyiminizle hayalet döven), nefessizlikle mücadele etmek durumundadır. O deniz seviyesindeki konforu bırakmıştır bi kere ... Nedenleri merak eden, az oksijenle yaşamak durumundadır.