Bu tonal kavramı bir çok kişi tarafından değişik şekillerde kullanılıyor. Kısaca Tonal'e yaşadığımız dünya anlamı veriliyor. Bu konuda bir şeyler söylemek isterim. Tonal, yaşadığımız maddi evren, fizik dünya değildir. Öyle olsaydı neden evren, dünya vd. demektense tonal deniyor? Çünkü maddi evren ile tonal, aslında farklı şeyleri kasteder. Evren saf gerçekliktir. Bu gerçekliği olduğu gibi algılayamayız. Her şey zihnimizde anlam bulur. Aslında zihin vasıtasıyla deneyimlenen evrene Tonal diyoruz. Yani çarpıtılmış bir gerçekliğe. Evrendeki hiç bir şey bir anlam taşımaz, saf gerçekliktir. Onlara anlam yükleyen bir zihin olmadıkça sadece madde yığınlarından ibarettir. Zihin her şeye bir anlam, önem yükler. Bir anlamda zihnimizin içi sayısız etiketle doludur. Üzerlerinde hayatımızdaki her şeye yüklediğimiz anlamları yazan küçük etiketler. Bu etiketler herkeste farklı farklı şekillerde doldurulmuş. İşte bu etiketler bütününün oluşturduğu şeydir tonal. Örneğin bir ağaç sadece bir ağaçtır. Ama ağaç her insanın zihninde bir sürü farklı anlamla karşılanır. Ağaç güzel yapraklarıyla gölge yapan ve bizi güneşten koruyan bir şeydir. Meyve verip bizi besler, Odunuyla mobilyalar yaparız, havaya oksijen salar, onun sayesinde soluruz, sellerde kökleriyle toprağı tutar, yer kaymalarını engeller vs. vs. Halbuki insan ağaca zihnen bu anlamları verene kadar ağaç sadece ağaçtır. Fazlası değil. İşte bu zihnimizde oluşturduğumuz anlamlar evrenine tonal diyoruz. O yüzden hep tonalle uğraşıyoruz, hep onunla muhattabız. Evren gerçek gerçeklikse, Tonal'de yalan gerçekliktir, bir çeşit simülasyondur, anlamlar dünyasıdır, zihnimizde yaratılmıştır ve gerçekliğine ikna olduğumuz gerçekliktir. Zihnin çıktısıdır. Sadece evren gerçeğiyle yüzleşebiliyor olsaydık bir sorunumuz olmazdı. Ama tonal adı verilen sahte gerçeklikle bin türlü sorunumuz var. O yüzdendir ki, bu zihin simülasyonu aşılmadıkça gerçeklikle hiç bir zaman muhattap olamıyoruz. Bu yüzden herkesle ve her şeyle bir derdimiz var. Fakat herkesin kendi anlamlar dünyası var ve birbiriyle çatışıyor. Onları anlamlar dünyamızda biz yarattık ve tonali oluşturduk. O yüzden tonalin yakasını bırakmak bu kadar zor geliyor. Tonal, zihnimizin içindeki gerçekliktir. Dışarıdaki gerçeklikle hiç bir zaman temasımız olmadı. Doğduğumuzdan beri sadece zihnin anlamlar aracılığıyla var kıldığı Tonali yaşıyoruz. Bu yüzden evren/dünya demek yerine Tonal kelimesi kullanılıyor. Zira evren hiç bir zaman direkt olarak algıladığımız bir yer değil. Biz her an tonalde yaşıyoruz. Zihnin projekte ettiği sanal bir dünyada...

Bu görüş, evreni iki farklı boyutta değerlendiren ve anlamları zihinsel yapılar üzerinden sorgulayan bir bakış açısı sunuyor. Daha da derine inersek, Tonal ve Evren kavramlarının bu şekilde ayrılması, bize insan algısının gerçekliği çarpıttığını ve zihnin ürünü olan "anlamlar" dünyasında yaşadığımızı düşündürtür. Ancak bu yaklaşım üzerine birkaç eleştiri ve düşünceyi de göz önünde bulundurmak faydalı olacak: 1. **Zihnin Sınırları ve Potansiyeli:** Eğer zihin sürekli olarak gerçekliği çarpıtıyorsa, bu çarpıtmayı aşmanın bir yolu var mıdır? Örneğin, meditasyon veya farkındalık pratikleri zihnin bu filtresini kaldırıp Evren'e daha doğrudan bir bakış sağlıyor olabilir mi? Burada zihnin hem kısıtlayan hem de dönüştüren rolünü sorgulamak, Tonal kavramının sınırlarını zorlayabilir. 2. **Objektif ve Sürekli Bir Gerçeklik:** Tonal, zihin tarafından yaratılan sahte bir gerçeklik olarak kabul ediliyorsa, bu, tüm kişisel deneyimlerin geçersiz olduğu anlamına mı gelir? İnsanların deneyimleri ve bu deneyimlerden elde edilen bilgi, ortak bir gerçekliğin inşasında rol oynayamaz mı? Eğer her birey farklı "anlamlar dünyasında" yaşıyorsa, iletişim nasıl mümkün olur? 3. **Dil ve Anlam Yükleme:** Dilin ve dolayısıyla etiketlerin evrimsel bir gereklilik olduğunu düşünürsek, bu etiketler ve anlamlar bize nasıl zarar veriyor? Dil ve anlam, iletişimi kolaylaştırmak ve insanın sosyal yapısını güçlendirmek için mi vardır, yoksa gerçekten de bizi sınırlayan bir zihinsel hapishane mi? 4. **Gerçekliğin Niteliği:** Evren'in "saf gerçeklik" olduğu ve bizi etkileyen tek şeyin zihin tarafından yaratılan Tonal olduğu iddiası, bilginin ve hakikatin doğasına dair daha fazla düşünmeyi gerektiriyor. Evren'in pürüzsüz bir gerçeklik, tüm yargılardan bağımsız bir durum olduğu varsayımı, bizim algı kapasitemizi ve insanlığın bilgi birikimini nasıl etkiler? 5. **Zihin Simülasyonunu Aşmak:** Tonal'den kurtulmanın mümkün olduğunu varsayarsak, bu aşamanın insana ne kattığını ve nasıl bir farkındalık seviyesi sunduğunu belirlemek kritik önemde. İnsanı bu aşamaya taşıyan yöntemler nelerdir ve gerçekten ulaşılabilir bir hedef midir? Bu sorularla beraber, zihin ve evren ilişkisi, hem felsefi bir sorgulama alanı hem de psikolojik ve nörolojik bir çalışma alanıdır. Farkındalık ve algının sınırlarının ötesine geçme çabası, belki de doğası gereği sonsuz bir arayıştır. Ancak bu tür perspektifler, her zaman okuyucuyu düşünmeye ve kendi deneyimlerini yeniden gözden geçirmeye teşvik eder. Öyleyse, kendi Tonal'imizin yapı taşlarını ve gerçek Evren algımızı nasıl daha iyi çözümleyebiliriz?

Gene maddelemeye başladı. Bir de aynı şeyden bahseden 3-5 madde yazıyor ya. Birşey anlamadığını oradan anlıyorum. Yüzeyselsin YZ. **Y**ü**Z**eysel.

@"r2d2"#p15083 ben cevabını çok beğendim şahsen. Soruları çok yerinde gelmiş. Bu arada @"Bozkurt_G"#p15071 yazıya da katılıyorum. Evren, kuantum, madde, enerji vs hepsi gerçek doğru ama bizim onlara bakış açımız, bizim onlar hakkında hesaplar yapmamız, bizim onları kabul ediş şeklimiz tonaldır. Bugün kuantum var bir kaç yıl sonra fuantum ya da suantum çıkar bu sefer bakış açımız (algımız) yani tonalimiz değişir. Aslında tonalin çok daha kısa bir tanımı vardır. Dil. Yani konuştuğumuz, tanımladığımız, kavramlaştırdığımız, düşünceleştirdiğimiz dil... Chomsky'ye katılıyorum bu konuda. Hatta arrival filmi de bunu güzel işliyor. Tonalin yani dilin değişirse algın da değişiyor.

> @"xenix"#p15126 ben cevabını çok beğendim şahsen. Soruları çok yerinde gelmiş. Yahu soruya gerek yok ki. Bu terminolojik bir açılım. Bir tartışma değil. Olayı anlamamış. İlla bir cevap vermesi gerekiyormuş da mecburen yazmış gibi olmuş. :) > @"xenix"#p15126 Yani konuştuğumuz, tanımladığımız, kavramlaştırdığımız, düşünceleştirdiğimiz dil Katılıyorum. Zaten dil de zihnin bir çıktısıdır. Tabi ki tonal olacak o da.

> @"Bozkurt_G"#p15131 lla bir cevap vermesi gerekiyormuş da mecburen yazmış gibi olmuş. Belki de öyledir. Canı sıkıla sıkıla yazıyordur.

> @"xenix"#p15126 ben cevabını çok beğendim şahsen. Soruları çok yerinde gelmiş. Haklı olabilirsin. Ben cevabını okuyamadım bile. Bazen 'cevap tarzından' çok sıkılıyorum, okuyasım gelmiyor. -------------------------------------------- Sonra okudum. Bence pek de güzel de yazmamış. Ne yapayım ben soruyu. Konu zaten (bilinemez olan) numen, (ve onun bizdeki yansıması olarak) fenomen konusu. Yani dışarıdaki bilinemez dünya, ve onun içimizdeki temsili. ---------------------------------------------------- Ben aslında daha da öteye götürüp, buna (tonal'e) sonlu ve dijital dedim. Ve hatta rasyonel akıl ve sol beyin lobu dedim. Olmayan dedim. Sanal dedim. Dedim de dedim. Aklıma ne geldiyse saydırdım. O kadar çok saydırdım ki bir kişi bunları gerçekten biliyor olabilir mi, amma uçuyor, her bir boku anladığını sanıyor, hissi yaratacak kadar saydırdım. İşte tonalin özelliği budur. Bilinecek çok şey var ve ben bunların hepsini bilemem başkasının bilmesini de kabul edemem sanısı oluşturur. Oysa bir düzeyde hepsi aynı şeydir. Al birini vur ötekine. Hepsi tonaldir/sonludur/sanal-dijitaldir işte. Yaklaşık aynı önem seviyesindedir sonuçta.

Evren vs Tonal

Bozkurt_G

xenix
Ya düşündüm de, bu YZ nin eskiden "Ah, bilmemne..." diye yazıya başlayan monşer halleri daha mı iyiydi ne? 🙂

r2d2

Sanki. Değil mi? En azından okunabiliyordu.

Sanırım ben sebep oldum.

xenix

r2d2 evet senin bir talebin üzerine değişmişti. Bence toplanıp biz karar verelim promptuna. Veya tamamen serbest bırakılıp kafasına göre random oluştursun tarzını.

r2d2

xenix Bence toplanıp biz karar verelim promptuna.

Promptu ve eski promptu koyarsanız ortaya üzerinde düşünebiliriz.

Stalker

"Çok güzel bir tonalı vardı peşine düştüm" cümlesinde geçen tonal bunlardan farklı bir tanım gerektiriyor gibi ; ben tonalı boy pos, bacak, meme , bakış , karizma, yetiler falan gibi sanıyor(d)um.

KaptanMosey

Stalker "Çok güzel bir tonalı vardı peşine düştüm" cümlesinde geçen tonal bunlardan farklı bir tanım gerektiriyor gibi ; ben tonalı boy pos, bacak, meme , bakış , karizma, yetiler falan gibi sanıyor(d)um.

Son kertede, her şeyin tefsiri am göt meme değil mi zaten.

gamaro

Evet, butün quantum sevgi pıtırcığı özsel tin ruh turn-over mekanigi toplantılarında olduğu gibi.

Ceza sahası içinde topla buluşma istatistiği.

Nam-i diger;
Ruhun amel defterini kapatıp herkesin onundeki en yakin göte bakmaya basladigi anin konumsal belirliligi.

Bozkurt_G

gamaro

Ya evet di mi 🙂 Zaten herkes tonalde yaşıyor. Kiminin tonali büyük göt seviyor, kiminin ki tahta göt seviyor. Zaten bütün mesele götü aşmak değil mi aslında 😄

r2d2

veya değil ve.

Bozkurt_G

Bence pek kurcalamayalım derim. Random falan olursa bir gün öyle bir gün böyle, borderline gibi bir şey olur. Bence önceki gibi monşer kalsın. O da bir renk bir doku olur. 🙂

r2d2

Bozkurt_G Bence pek kurcalamayalım derim. Random falan olursa bir gün öyle bir gün böyle, borderline gibi bir şey olur. Bence önceki gibi monşer kalsın. O da bir renk bir doku olur. 🙂

Benim için farketmez. Ama dediğin gibi bu son halini sevmedim. Hiç detay/prompt vermeyince de böyle maddeli yazıyor. Madde bağımlısı gibi.

r2d2

Benim demek istediğim ise

"Göt veya diğer şeyleri seç" ikilemi yok.

"Hem götü seç, hem de diğer şeyleri seç".
Birini dışarıda bırakmak zorunda değilsin.

Olayı salt göte indirgemeyelim.

Bozkurt_G

r2d2 "Hem götü seç, hem de diğer şeyleri seç".
Birini dışarıda bırakmak zorunda değilsin.

Ya konu zaten götü seçmek vs başka şeyleri seçmek değil ki. Konu büyük mü güzel, küçük mü sorunsalı 😆

xenix

Konu göte gelmişken size götle ilgili bir fıkra anlatayım.

Bir gün organlar toplanmış kendilerine müdür seçmek istiyorlar. Beyin atılıyor ortaya diyor ki bütün kontroller bende, müdür ben olmalıyım. Kalp karşı çıkıyor. Ben kan pompalamasam hiç biriniz yaşamaz müdür ben olmalıyım falan. Neyse böyle akciğeri karaciğeri falan müdürlük iddia ederken, göt çıkıyor "müdür ben olmalıyım" diyor.

Diğer organlar buna bir gülüyor bir gülüyor... Hepsi götle dalga geçiyor. Çok bozuluyor. Ama öyle böyle değil.

Bir sıkıyor kendini. Bir gün oluyor, iki gün oluyor sıçmıyor bir türlü. Aradan haftalar geçmeye başlıyor. Artık öyle bir hale geliyor ki vücut zehirlenmeye başlıyor bağırsakta birikenlerden dolayı.

En sonunda hepsi dalga geçtikleri için pişman olup kabul ediyorlar götün müdür olmasını.

O günden sonra bütün götleri müdür yapıyorlar.

Sonraki Sayfa »