xenix ben cevabını çok beğendim şahsen. Soruları çok yerinde gelmiş.
Haklı olabilirsin. Ben cevabını okuyamadım bile. Bazen 'cevap tarzından' çok sıkılıyorum, okuyasım gelmiyor.
Sonra okudum. Bence pek de güzel de yazmamış. Ne yapayım ben soruyu.
Konu zaten (bilinemez olan) numen, (ve onun bizdeki yansıması olarak) fenomen konusu.
Yani dışarıdaki bilinemez dünya, ve onun içimizdeki temsili.
Ben aslında daha da öteye götürüp, buna (tonal'e) sonlu ve dijital dedim.
Ve hatta rasyonel akıl ve sol beyin lobu dedim.
Olmayan dedim. Sanal dedim.
Dedim de dedim.
Aklıma ne geldiyse saydırdım.
O kadar çok saydırdım ki
bir kişi bunları gerçekten biliyor olabilir mi,
amma uçuyor, her bir boku anladığını sanıyor,
hissi yaratacak kadar saydırdım.
İşte tonalin özelliği budur.
Bilinecek çok şey var ve ben bunların hepsini bilemem
başkasının bilmesini de kabul edemem
sanısı oluşturur.
Oysa bir düzeyde hepsi aynı şeydir.
Al birini vur ötekine.
Hepsi tonaldir/sonludur/sanal-dijitaldir işte.
Yaklaşık aynı önem seviyesindedir sonuçta.