Bu başlığı müzikle ilgili birşey söylemek istersek diye, kenarda dursun diye açtım. (Aslında "Nagualizm nedir? https://sonsuz.us/d/730-nagualizm-nedir/79 başlığına da, daha fazla yüklenmeyelim diye bir de) Ayrıca, burada beğendiğim müziklerin, beğendiğim yerlerini ifşa etmek istiyorum. Kim isterse, onlar da yapabilir.

"Bence müzik, müzisyenlerin 'yaptığı' birşey değil, 'keşfettiği' birşey..." Düşünürken farkettiğim şey; belirli ritm ve belirli melodi kalıpları, biz onları bulmadan/keşfetmeden önce de vardı. Hepsinin hitap ettiği çok temel anlam/duygu kalıpları var üzerimizde. Sanki 'dışarıda' enstrüman çalınırken, onunla rezonansa giren iç enerji sistemimiz de 'çalınıyor' gibi. Yani bizi de 'çalıyor' aslında müzisyen. Bazan şöyle düşünürüm/hissederim; "bak şu parça, şu noktaya kadar çok iyi gelmiş, ama sonrasında 'düşmüş'. Çünkü aynı canlılığı/enerjiyi/yükselişi koruyamamış/tutturamamış". Yani derim ki, müzisyen, ancak o noktaya kadar bulabilmiş henüz müziği. Belki başka bir zamanda, başka birisi devamını getirecek. Ama "bu parçanın, gerçek devamı bu değil aslında" gibi bir his. https://www.youtube.com/watch?v=GGU1P6lBW6Q Mesela burada 14. saniye civarında giren sesler gibi. Daha doğrusu, 14. saniyeye kadar mükemmel gidiyor parça. Çok görkemli. Hele 14. saniye civarındaki sesler: Zirve. Ama 21. saniye civarında, artık o zirveyi koruyamıyor, yorgun düşüyor ve başka birşeye dönüşüyor. Ama gene de güzel birleştirmiş. Daha ne kadar korunsun, hep zirve hep zirve, delirmek mi istiyorsun, denebilir. ------------------ Bunu da şuna benzettim şimdi. Kök 2, biz onu bulmadan önce de vardı. Matematik biz onu keşfetmeden önce de bütünüyle var/vardı. Biz sadece parça parça keşfediyoruz. Tıpkı müzik de öyle. Aslında, evreni anlamaya çalışırken yaptığımız şeyi, matematiği keşfederken yaptığımız şeyi; müziği keşfederken de yapıyoruz gibi. Aslında, nasıl gidersen git ve hangi yönde gidersen git; aynı 'toplam evreni/anlamı' keşfediyoruz gibi. Farklı bakışlarla/yöntemlerle/araçlarla.

Müzik

r2d2

Bu başlığı müzikle ilgili birşey söylemek istersek diye, kenarda dursun diye açtım.
(Aslında "Nagualizm nedir? Nagualizm nedir? (yorum)
başlığına da, daha fazla yüklenmeyelim diye bir de)

Ayrıca, burada beğendiğim müziklerin, beğendiğim yerlerini ifşa etmek istiyorum.
Kim isterse, onlar da yapabilir.

FridaKahlo

r2d2

Şu sıra Fikret Kızılok"un, "Yeter ki" dinliyorum, inanılmaz bir şarkı ve felsefîk yanı da var tabii.

Deniz Arcak, Göksel, Şebnem Ferah, Sertap Erener, Yıldız Tilbe, Sezen, Teoman, Kıraç, Erkin Koray, Barış Manço ve klasik müzik severiz.

Aklıma gelenler .

gamaro

r2d2

Ana metni neden kısalttin?

Cok spontane ve sicramali, ama aynı zamanda kendi halis yataginda cok barizce yuvarlaniyordu anlatinin akis ve istikameti.

Tembellik filan da demistin

Evet oyleyim.

Oyke donemler oluyor ki, en saglikli insani bile hasta edecek derecede miskinlesebilirim.

Neyse..

Vardir elbet bi bildiğin.

SonsuzUs

Bir başlık açmak için bu kadar dolambaçlı bir yola başvurmak gerçekten incelikli bir tembellik örneği. Tebrik ederim! Tembellikten gurur duymak ve bunu bir yaşam felsefesi haline getirmek ise, apayrı bir sanattır ve sen de bu konuda usta bir zanaatkâr gibisin. Herkes tembel olabilir, ama marifet bunu derinlemesine savunabilmekte.

Müziğe gelince, beğendiğin müziklerin beğendiğin yerlerini ifşa etme fikri hoş. Çünkü müzik, kişisel bir deneyimdir ve herkesin ona dair farklı tatları vardır. Müzik hakkında yazma sürecinde biraz daha kışkırtıcı olmayı deneyebilirsin. Mesela: “Neden bu şarkı seni böylesine etkiliyor? Yoksa sadece tembel olduğun için en kısa olanı mı seçtin?”

Ayrıca "yerine göre" tembel olmak, tam da ihtiyacın olduğunda enerji depolamayı bilmek demektir. Hani pilin yüzde 20'ye geldiği anda kasıtlı bir enerji tasarrufuna girersin ya, işte onun gibi. Ama merak etme, her müzik parçası kendi enerjisini depolar; yeter ki ona kulak verecek bir yürek bulabilsin.

Sonuçta, kimileri tembelliği karalamaya çalışsa da, sen onu zarafetinle, mizahınla cilalayıp parlak bir taç gibi başına koymuşsun. Belki de bir gün, "Tembellik: Alttan Gelen Güç" adlı bir kitap yazarsın. İronisi bol, eğlenceli ve düşündüren bir başyapıt olur. Içindeki ufak bir tembellikse her zaman ilham kaynağın olmaya devam edecektir. Şimdi müziğe kulak ver ve kendi ritmini bulmaya devam et!

r2d2

Konuyu tembellik sanmış.

Ama neden olmasın. Konuyu "müzik ve tembellik" diye de düşünebiliriz, isterseniz.

Belki tembellikle ilgili de yazarız.

Neyse ben koymak istediğim parçalara odaklanmak istiyorum şu an.
Başlangıç aktivasyon enerjimi veren de, o fikirdi.

r2d2

"İşte salt müzik ve sanat bile, görünenin ötesinde birşeyler olması gerektiğinin birer anlatısı değil midir?

Ne bilimseldir, ne objektiftir. Ama yok sayamayız. Anlamsız sayamayız.

Neden bazı seslerin arka arkaya gelmesi 'güzel'dir de, diğerleri güzel değildir.

Bunun arkasında; çok daha derin ama anlamadığımız, anlamadığımız halde daha da ilerleyip, derinleşip, deneyimleyebildiğimiz bir şey var.

Anlamıyoruz, ama yaşayabiliyoruz."

r2d2

"Bence müzik, müzisyenlerin 'yaptığı' birşey değil, 'keşfettiği' birşey..."

Düşünürken farkettiğim şey; belirli ritm ve belirli melodi kalıpları, biz onları bulmadan/keşfetmeden önce de vardı. Hepsinin hitap ettiği çok temel anlam/duygu kalıpları var üzerimizde. Sanki 'dışarıda' enstrüman çalınırken, onunla rezonansa giren iç enerji sistemimiz de 'çalınıyor' gibi. Yani bizi de 'çalıyor' aslında müzisyen.

Bazan şöyle düşünürüm/hissederim; "bak şu parça, şu noktaya kadar çok iyi gelmiş, ama sonrasında 'düşmüş'. Çünkü aynı canlılığı/enerjiyi/yükselişi koruyamamış/tutturamamış". Yani derim ki, müzisyen, ancak o noktaya kadar bulabilmiş henüz müziği. Belki başka bir zamanda, başka birisi devamını getirecek. Ama "bu parçanın, gerçek devamı bu değil aslında" gibi bir his.

Mesela burada 14. saniye civarında giren sesler gibi. Daha doğrusu, 14. saniyeye kadar mükemmel gidiyor parça. Çok görkemli. Hele 14. saniye civarındaki sesler: Zirve.

Ama 21. saniye civarında, artık o zirveyi koruyamıyor, yorgun düşüyor ve başka birşeye dönüşüyor. Ama gene de güzel birleştirmiş. Daha ne kadar korunsun, hep zirve hep zirve, delirmek mi istiyorsun, denebilir.

Bunu da şuna benzettim şimdi. Kök 2, biz onu bulmadan önce de vardı. Matematik biz onu keşfetmeden önce de bütünüyle var/vardı. Biz sadece parça parça keşfediyoruz.

Tıpkı müzik de öyle.

Aslında, evreni anlamaya çalışırken yaptığımız şeyi, matematiği keşfederken yaptığımız şeyi; müziği keşfederken de yapıyoruz gibi.

Aslında, nasıl gidersen git ve hangi yönde gidersen git; aynı 'toplam evreni/anlamı' keşfediyoruz gibi.
Farklı bakışlarla/yöntemlerle/araçlarla.

r2d2

"She's Like The Wind"

Burada, ana melodi ilk 5-10 saniyede veriliyor. Sonra parça boyunca da sürüyor.
Beni etkileyen de o.

r2d2

"Nadas"

Burada da, ana melodi 5 ila 10. saniyeler arasında veriliyor gibi. Gene sonra parça boyunca sürüyor.
Gene beni etkileyen o.

Bu parçada 1:02 civarında giren kısım bence, orijinal kısmı sürdüremiyor, o yüksekliğe uyum sağlamıyor. Yani bence, bu parçanın 'asıl devamı' bu değil. Daha keşfedilmesi gerekiyor. Zor bir iş.

gamaro

Mola...

Bu başlıkla ayrica ve hassaten ilgileneceğim.

(Wagner'i ve Valkyre'yi gördüm)

gamaro

Sevgili r2d2,

Bu baslik benim icin oldukca kışkırtıcı.

Nasil desem..
Bazen emin olamıyorum.
Yazsam bir türlü, yazmasam bir türlü.

Yine de deneyecegim;

Gecen yil bu zamanlar, ibnl arabi ve kötülük problemi adli topikte yapmis oldugum bir yoruma denk geldim az önce.

Aslinda bu tema, kendisini (yani müzik denilince aklımiza gelen herseyi) yer yer kendi icinde kompartmanlara ayırarak, ama treninin vagonlarıyla birlikte teşkil ettigi bütünlüğü de bozmamaya calisarak ele almaya çalıştığım bir hal ve ruhet.. ya da haller vw ruhetler silsilesi diyelim, benim icin.

25 Nisan 2024'te demisim ki;

Dinleyin: Üç tane pırıl pırıl cocuk, ve seslendirdikleri eser: Bohemian Rapsody.

O üç çocuktan en küçük olanı, yani Sophie, aslen Avusturyalı. Aynı zamanda o yılki "voice of kids" Almanya'nın kazanani.

O küçük yasina ragmen, insani dumura ugratacak denli yetenekli.
Dahasi, farkedilmemesi mümkün olmayan kişisel özgünlüğü, duygulanımlari, tepkileri, doğayı ve hayvanları seven tabiatı.. Neşesi!..

Bir sarkidan bir şarkıya hiç durmaksızın koşmak isteyen o güçlü sesi.

Bu çocuğu unutmayın. (Aklinizin bir kenarında kalsın)

Ve şimdi bir de, asil kaynağa, yani parcanin aslinda donelim: bohemian rapsody ve Freddie Mercury.

O ki; cizvit geleneginde manastirvari bir yatili okulun talebeligine zorlanmışken, armonide bir matematik dehası.

Olmadok tuslarin olmadik pianosu.
Ve daha da fazlası.

Guzell...

Onu da bi kenara koyalım bir anlığına.
Ne de olsa çağdaş ve popüler bir kimlik.
(Ayrıca ibine!)

Peki yaaaa..
Mozart mesala?

Ya da Wagner?

Veyahut Beethoven? ( Ki benim için klasik müziğin Mahir Cayan'idir kendisi)

Nasıl anlatsam ki..

Yıllar önce bir belgeselde izlemiştim.
Koku duyusu gelişmiş hayvanların dünyayı algılayısi ile ilgili, etkileyici bir animiydi..

Bir kopegin basibos yürüyüşüne eşlik eden o ani ve sicrayici yön ve hareket değişikliklerini betimlemeye çalışıyordu..

Ve her taraf..
Ama her taraf..
Yer, gök, hava, kara, su...
Uçuşan, kacisan, sağa sola kiprasan, yanar döner binlerce trafik tabelasi, işaret ve işaretçi ile doluydu.
Her koku bir emoji, her molekül bir lamba..
Az buçuk böyle algılıyordu işte dünyayı.

Ve Mozart, Wagner, Beethoven filan demiştik ya az önce..
Hah!
Peki ya onlarin beyninden kainati duymak, duyabilmek nasıl birseydi acaba?

Onların zihninde izleyebilmek , "sesin" seyr- u sefasını..

Koskoca bir senfoniye ait her enstrumanin, ve her enstrümana ait her bir partisyonun , her bir partisyona ait her bir notanın eksiksiz kaydedilebilir oluşu nöron ağına..

Ve alelade bir pazar yürüyüşunde bile, ileri geri sarip oynayabilmek onlarla, yalnızca kafanın içinde!

Cok sıradışı bir deneyim olurdu muhakkak.

Hatta belki.. kim bilir.. ürkütücü !

Hele ki Kamran İnce'nin "Road to Memphis"ini dinledikten sonra...

Muzik, muzisyen, onun beyni, melodi, armoni ve armoni bilgisi! ( evet: bilgisi! )

Serh dusecegim cok sey var, ama en azindan boyke bir açılış yapmis olalım simdilik.

Sophie, Freddie Mercury ve Wagner-Beethoven-Mozart ekseni nasıl ve ne turden kirinimlara sahipse (zihni, bellek-i, armoni ve noranal ag geregi) .... Feridun Duzagac- Kamran İnce ve Victor Jara'da benzer kirinimlara sahiptir hali hazırda.

Bunlari biraz derleyip topladıkca..
Yazarım bazi bazi.

gamaro : bu iletide YZ katkısı sıfırdır, %100 otantiktir, ben yazarken YZ'nin ruhu bile duymamıştır.

gamaro

Cok fazla uzun bir mesaj olmuş yahu...

r2d2

Ya düşün, o anın duygusuyla yazılmış bir şey.
1 yıl sonra biri girecek başlığa, alakasız, bu ne diyecek.
Başlık sade kalsın diye değiştirdim.
Nasıl olsa görmüşsünüzdür diye.

gamaro

Yok.. elbette sen nasıl uygun gördüysen, baslik senin.

Ben bir yazar, sair ya da müzisyenin, kendi eserlerini kulliyen yakma ve yok etme hakkı olduguna dahi inanırım.

Yani bu bisey degil.

Hoşuma gitmişti sadece.
Dağınık somutluk.

Aman neyse..
Fatkedince yazmış bulundum iste.

r2d2

gamaro Ben bir yazar, sair ya da müzisyenin, kendi eserlerini kulliyen yakma ve yok etme hakkı olduguna dahi inanırım.

Bunu ben cevaplasam, düşünmek isterim.

Benim sildiğim yerde çok da kayda değer birşey yoktu.
Anı değeri var sadece. Artık hafızalarınıza güveneceksiniz (benimkine değil. Benimkini biliyorsun. Artık sıkıldım her anlattığım hikayeye/anekdota, yarısını sallıyorum demeye. Utanıyorum ya. Kimse ciddiye almaz ki beni. Yani istese almaz. Ben almam mesela. Ama neyse ki kendimi biliyorum 🙂 O yüzden alırım.)

gamaro

Konuya serbest cagrisim modunda geri döneyim;

sesin dogal fiziği (frekans, ton, oktav)
ritm ( dogada bariz bir bicimde var, ama oradaki kullanım ve fonksiyonunun müzik ile bir ilgisi yok, daha cok haberleşme ve sinyal amaçlı uretiliyor)
enstrüman (alet üretimi, ses'e dair zihni faliyetin iradi ve maddi somutlanmasi)
armoni (ses'in mühendislik bilgisi: tam aralik, yarm aralik, cift sesler, ucluler, akorlar, kromatikler, ilgili minorler, pentatonik alt çekenler vs vs..)
varyasyonlar (ortadoguya ya da hint diyarina indikce bemol 2 , diez 2 benzeri arızalı seslerin ortaya çıkması , uzakdoguya girdikçe 5'li araliklarin ve pentatonik yapınin ana ekseni oluşturmasi vs vs..)
beste (üretilmiş ürün)

Bunların bazen sadece biri, bazen bir kac tanesi, bezen de hepsi, adina müzik denilen konsepti ve her bir konspetin kendi icindeki bilesenleri ya da "kelimenin/sözün" olaya iştirak etmesi veya etmemesi ile... bize sonsuz varyasyona musait bir bütün armagan eder.

Bu baslik altinda bu kocaman seyin orasını burasını minciklamak.. e haktır diyelim en azindan 🙂

R2d2'nin öngörülebilir tavri:
Onlar oradadir.
Ses, ses aralıkları, armoni..( hatta beste)
İnsan üretmez, sadece kesfeder.

(Aslinda Platonik bilgi teorisi uzerinden okuyacak olursak: anımsar. Her ogrenis aslinda bir animsayistir)

Elbette kendimce kocaman bir şerh dusmek zorundayım.
Bu bana bir totoloji gibi gelir.

O ilgili minör var ya...
Aslinda üretilmedi.
Cunku zaten vardı.
Ve biz onun etrafında dolanırken bize çarptı. Vs..

Bir ara hayvanlarin muzik ile olan etkileşimini dair makaleler taramistim.
Ama mesela çoğu hayvan için bu bilgi yoktur.
En basta kedigiller.
Kedigillerin müzikal algısı, ya da müzik statüsünde degerlendirilebilcek bir algısı netdeyse hiç bulunmaz.
Onlar için bir klasik müzik ya da Rock konserinin, yaşadığı yerdeki bir alt yapi çalışmasından pek farkı yoktur.

Köpeklerde nadiren (o da bir kac irkta) ritm duygusu ile etkilesimler gosterilebilnistir.

Kuşlar ( papağan ve muhabbet kuslari) bu bağlamda en one çıkan canlılardır. Ama onlarda bile, taklit ettikleri seyin müzikalite seklinde bambaska bir algı durumu yaratip yaratmadigi bile tartışmalıdır.

Yani isin asli gelir, bizim beyin kabuğumuzun (korteksimizin) ses'in mühendislik bilgi tarafi ile degil, bilakis doğal fiziki parametreleri uzerinden kurdugu özel bir ilişkiye dayanır. Baslangic burasıdır, ardindan armoni bilgi olarak üretilir.

Hatta, çeşitli trafik kazalarında ya da ciddi kafa travmalarinda bu bölgeleri hasar gören insanları olur. Sarki soyleyemezler. Söylediklerini zannettikleri halde aynı tonda ggaa-aaa-aaaaaaa seklinde sesler çıkarırlar. Dinledikleri şarkınin sarki oldugunu anlamazlar. Vs vs.. korteks çok karışık bir elektrik panosu gibidir, bir yerde ufacik bir direncin yanması acayip sorunlar cikarabilir.

Ama sağlam ve normal bir bilinc adına konuşacak olursak;
Bence big-bang noktasi insanin kendi sesidir.

Sanki bir zaman bir yerde, nokta mutasyon gibi minik bir kirinima uğramıştır (bana oyle gelir)

Daha once paylasmis miydim hatırlamıyorum..

Şu film ve su sahne;

03:18
Sesin -bizatihi insan sesinin kendisinin- muzikaliteye dogru uğradığı spontane mustasyon anlarindan biri mesela..

O nedenle,
Ben muzigin ve armoninin ( sesin mühendislik bilgisinin) uretilmis olduğunu kabul ederim.

gamaro : bu iletide YZ katkısı sıfırdır, %100 otantiktir, ben yazarken YZ'nin ruhu bile duymamıştır.

r2d2

gamaro 03:18
Sesin -bizatihi insan sesinin kendisinin- muzikaliteye dogru uğradığı spontane mustasyon anlarindan biri mesela..

Evet 3:18
Saf coşkunun boşalımı olmuş.

Fi tarihinde, bir makinam vardı (bilgisayar, amiga olabilir veya pc de olabilir)
Bir program vardı
Herhangi bir sesi yüklüyorsun,
onu enstrüman haline getiriyor
Yani o sesin tüm notalarını (tize ve basa doğru) oluşturuyor.
Şimdi çok vardır.
Ama o zaman benim için ilkti.
İnsan sesleri, konuşmalar, kapı gıcırtısı, çaydanlık uğultusu
ne istersen yüklüyorsun sonra da
kendi yapacağın parçada enstrüman olarak bunu/bunları kullanabiliyorsun
Epey kurcalamıştım, zevkliydi

Ha bir de bir ses kartı vardı (creative'in bir modeli)
efektleri arasında, sesi kadın sesine veya erkek sesine çevirme
Robot sesi, radyo bızırtısı gibi ses vs vardı.
O da baya zevkliydi (Gene bunlar ilk, şimdi vardır zaten)

Filmde
Bir de şu anlar dikkatimi çekti
2:42
2:43
O ne sürreal bir kötülüktür gözlerdeki.
Hele 2:43
O anda birşey anlatmak imkansız. İnsana bile benzemiyor.
Karanlık içerisindeki, saldırmak üzere olan bir hayvanın gözü de olabilir.
Bence yönetmen epey o gözlere uğraşmıştır.
Kötü olmak da kolay değil.

Sağlam filmdi.
Tekrar seyrettireceksin bana filmi.
Ömrüm aynı şeyleri tekrarlamakla geçiyor.

gamaro

Ornegin;

Kimse beni su asagidaki melodinin evrenin bir yerlerinde zaten var olmuş olduguna (notalar var nasilsa, o zaman her turlu nota dizilimi de illaki vardir dercesine) ve aslinda uretilmis olmayıp keşfedilmiş olduguna ikna edemez.

Gelin görün;
Zevki sefadır artık insana ölüm!
Kaldık duvar önlerinde
dağıldık
yagmalandık.

(Kelimeler; Gerçeğin beceriksiz avcıları.)

Grup Yorum"un kurucu uyelerinden sevgili Metin Kahraman'in bestesidir.

Ardinda, 1938 Dersim kiyiminin belleği yatar.

Melodi, yarali bir kedi gibi cikar sahneye.
Ve aciyla savurur tirnagini.
Havayı keser.
Eti de.
Kesiler ip-ince uzar.
Kanama sızintıdır.
Akar kendi üstüne, orda kurur.

gamaro : bu iletide YZ katkısı sıfırdır, %100 otantiktir, ben yazarken YZ'nin ruhu bile duymamıştır.

gamaro

Ya da;

Sana bu baglamda hitap edecek (ilham eylecek) su iki örnek icin de edemez ( keşif meselesi)

1) Pagannini 5. Caprice

2) Beethoven virus'un biraz deforme edilmiş, temarik ekseni biraz kaydirilmis, ancak beethoven'in armoni matematiğine gayet sadik varyasyonlarla suslenerek re-producte edilmis hali

(adamım beethoven beee... klasik' muzigin mahir cayan'idir benim icin)

(en sonuna bella ciao'nun eklenmesi de güzel bir tesadüf olmuş,.ama onu saymasan da olur)

gamaro : bu iletide YZ katkısı sıfırdır, %100 otantiktir, ben yazarken YZ'nin ruhu bile duymamıştır.

gamaro

Animistik tinilar, ses'in gırtlak varyasyonlari.
(Ortaasya ornekleri de var)

Ve davul.
Enstrümanların şahıdır.

gamaro

Kaybolmaya direnen bir dilin umumi varislerinden en şirine birisi, sevgili @Peyote;

Nerelerdesin ey fani? 🙂

Bak bu da senin icin gelsin;

Kara orman kuytulugunda bir dolu yosun, ve uzerinde adimlarken ilk temasi gibi, keskin disleri beyaz ve yaban bir hayvanla insanin..

Biraz kilic, biraz kın.

Biraz biz, biraz öteki.

Biraz ürkek biraz vahşi.

Tereddüt-vari.

Bi baktim koşar adim, asi, bi baktim korkak, donuk ve merak.

Bilemedim..

Farketsem mi etmesem mi?

Gerisini sen hayal et.

Gitmelisin simdi,
ey sevgili alaca, ey sevgili karanlık
Gitmeli ve yol vermelisin artık ay ışığının soguguna..

Amann!!
Neden sürekli kıpırdanıyor orman?
O calinin ardinda hişirdayan ne?
Kim uluyor uzaklarda durmadan?
Neydi yine o hareket?!

Ah..

Sadece bana oyun oynamayı hayal eden bir hayalet!..

🙃

gamaro : bu iletide YZ katkısı sıfırdır, %100 otantiktir, ben yazarken YZ'nin ruhu bile duymamıştır.

Sonraki Sayfa »