Sabah arabamla is yerime girerken, artık her trafik lambasinda rutin olarak görmeye başladığımiz "su satıcıları"ndan birisi yaklaştı yanima.
Gencecik, sevimli bı oğlandi.
Abla su alır mısın diye seslendi
Aslında alacaktım, ama soyle bi baktim, cebimde zırnık yoktu..
İnan hiç param yok dedim.
Bı an duraksadı.
-Hic mi?
-Hic! Bi liram bile yok, metelik yok!
Şöyle kafasını hafiften yana eğdi, meraklı bı ifadeyle bir başka soru sordu;
-Peki olsa alir mıydın?
-Alırdım tabi.
Bu kez gülümsedi,
Ve iyi o zaman, bu sefer de benden olsun diyerek iki adet pet şişeyi pencereden uzatip yan koltuğun uzerıne bıraktı.
Tam teşekkür edecektim..
-Peki sigaran var mı?
Anasini satiim o da yoktu 🙂
Buruşturup kenara koyduğum paketi gösterdim, yok dedim, o da hiç kalmadı.
Bu yine şaşkın gözleriyle asılı kaldı.
Yav Güzel ablaciiim senin durumun benden de kötü yaa.. diyerek,
..bu kez de cebinden çıkardığı iki üç dal sigarayı koltuğun kenarına fırlattı.
Ve uzaklasti😂
Su vaaar, su isteyeeeen, buz gibi sueea!!!
☺️
