Belki ilk ve orta öğretimde gerekli olabilir ama, üniversite düzeyinde yapılan öğretimde, not sistemini kesinlikle -çıkar ilişkisine- veya havuç – kırbaç ilişkisine benzetiyorum. Öğrenciler sadece not ve geçmek için çabalıyor. Dolayısı ile bunu her zaman bir zorunluluk olarak görüyorlar. Not için çalışan biri de hayat tarzını da bu şekilde belirler.
 
Diyelim ki not sistemini kaldırdık ve sadece öğretim vermeye başladık. Bir müddet sonra not kaygısı olmayan öğrenciler günlük yaşamın baskısı sonucu bazı ödevlerini yapmamaya başlayacaktır. Ödevlerini yapmadıkça derslerden geriye kalmaya başlayacak ve anlamakta daha zorlanacaktır. En nihayetinde ipin ucunu kaçıracak ve o üniversiteden mezun olamayacaktır.
 
Fakat gerçekten bilmeye meraklı kişi not olmadan da aynı motivasyonunu sürdürecektir. Bu çok güçlü bir motivasyondur ve not kaygısı olmadığı zaman geriye orada sadece bilmek için kalacaktır. Bu da gerekirse hocasına hesap sorabileceği ve öğrenmek için orada olduğunu hatırlatabileceği anlamına gelir. Öğretimin kalitesi kendiliğinden yükselecektir.